Kirchner (2002)

steeds dieper daar
in elk jaar
woonden ook mensen
lieten achter vrijwel niets behalve bijvoorbeeld
zo’n duizend korte pianostukken

hoe dan ken je
na het spelen lijfelijk
en nog eens
van zestien

herleeft na jaren
aan spierspanning het handbrede
smalgepunte het karakter
van omslachtigheid of
weerstand het
karakter

steeds dieper nog
de lovende brief van Mendelssohn op zak
naar Winterthur: Fürchtegott Theodor Kirchner
uit Chemnitz, net twintig
om organist te worden

jaren de begroeiing
korter het zicht op dit
vlechtsel van gedempt getwijgte
nog tegendraads vervloeiend
of spaarzaam verdraaide
ruimte: Miniaturen, Verwehte
Blätter steeds zekerder
stiller van hand à
150 marken het stuk, waar

nog de oude Davidsbendes
van de jeugd nog altijd
de vergeten geestdrift